Damm, its still boring.

Joey liep over de stallen, struinend keek hij naar de paarden. Hij miste het energiek heen en weer geloop van de paarden. Een enkel paard deed dat hier. Hij miste de sterke en snelle bouw van de paarden. De meesten paarden hier waren voor dressuur gebouwd, hadden niet zo mega motor en ook geen extreme uithoudingsvermogen. Alleen de spring en crosspaarden kon je er zo tussen uit halen, die begonnen er tenminste een beetje op te lijken. Goede en krachtige achterhand en meer long inhoud en ga zo maar even door. Joey was hier net een dag en verveelde zich nu al kapot. Je kon hier alleen maar naar saaie bak lessen kijken. En er was hier ook nergens een renbaan in de buurt, zodat hij even stiekem wat actie kon beleven. Hij bleef stilstaan aan de bakdeur van de binnenbak, hier waren een paar mensen aan het rijden, allemaal in nette dressuurpakjes. De meesten waren aan het stappen. De meest saaie gang van het paard, die alleen maar indiende om in te stappen en uit te stappen toch? Hier blijkbaar niet hier was het een "kunst" om je paard zo diep en mooi mogenlijk te laten stappen. Damm wat was dat saai, je zou toch op je paard inslaap vallen? Geef hem maar een flinke rengalop zodat je bijna van je paard word afgeblazen. Hij "Droomde" over zijn race van afgelopen keer. Wat gaf het een kick om als een kanonskogel weg te schieten met je paard uit de startboxen, en dan "vechten" voor een goede plek op de baan. Dan is het nog de kunst om je paard, die o zo graag wilt race, in te houden tot de laatste springt. Of je moet natuurlijk een koploper hebben die vanaf het begin af aan al een koploper is. Hij werd uit zijn droom geholpen toen een vrouw in een rustige saaie handgalop voorbij galoppeerde. Oke niet alles draait om snelheid je moet je paard ook in laten galopperen. Maar dit paard was al los en zweette zelfs van het niks doen?? Deze paarden zijn niks gewend. Natuurlijk wist Joey niet dat dressuur best zwaar kon zijn voor paard en ruiter. Het verbaasde hem dan ook dat de amazone zweet op haar gezicht had. Ook deze amazone droeg een zwart jasje, wit blousje en witte rijbroek met leren laarzen. Zelf had Joey een spijkerbroek en sneakers aan, met daar boven een t-shirt van het logo van de renstal waarvoor hij nu reed (zelfde logo op avatar). Joey zuchtte diep en zette even zijn zonnebril weer goed op zijn hoofd. Hij had er veel voor over om nu op de trainingsbaan te mogen rijden op een renpaard. Hij zou er überhaupt wat vppr over hebben om op een "normaal" paard te rijden. Joey bedacht zich dat hij hier amper mensen kon alleen steffi , maar die zou hem niet op een paard krijgen, ze vond paarden maar niks. Hij moest nodig eens mensen en paarden ontmoeten. Vrienden maken en zoals zijn ouders wilden een nieuwe tak van paardrijden leren. Hij betwijfelde of hij wel genoeg doorzettingsvermogen had om dressuur te leren. Het leek hem o zo saai , een beetje rondstappen op een paard in stap en af en toe een drafje en zelde een galop. En als je ging galopperen was het een langzame hand galop. Hij zou veel van zich zelf moeten vragen om dit te leren. Maar hij had wel zelfdicipline. Hoe kon hij anders op zijn 50 kg blijven met allemaal lekker eten om zich heen. Natuurlijk hielp zijn 1.60 meter er bij maar de rest moest hij gewoon zelf doen. Had hij nou zoveel getraind om hier te zijn wachtend op de leeftijd hij ook internationaal mag race. Zoveel getraind om naar een saaie les te kijken?. Misschien zou hij zo naar de sprinbak of crossbaan gaan, daar was tenminste nog een beetje actie. Maar natuurlijk niet zo spectaculair als de rensport. De enigste sport waar standaard een ambulance langs de baan mee rijd. Zelf lag hij ook wel eens vaker in het ziekenhuis. Met gebroken of gekneusde onderdelen. Zoals ribben armen benen sleutelbeen, hoofdbeschadiging. Gelukkig had hij van het laatste niks overgehouden en was er ook niks van te zien kwa littekens. Daarom is zijn moeder nu blij dat hij hier zit veilig bij de rustigere paardjes. Zelf baalde hij alleen maar. Hij wist niet als hij het hier wel naar zijn zin zou krijgen .De verveling was van zijn gezicht af te lezen, okal had hij een zonnebril op. terwijl hij nog steeds stond te kijken.

In haar stal stond Maya een van de vele paarden te poetsen. Al een tijdje was ze aan het poetsen. Inmiddels was ze bij de zachte borstel gekomen en stond het paard heerlijk te poetsen. Nieuwsgierig keek het paard haar aan. "lady je bent bijna klaar. Dan mag je weer naar de wei." zei Maya terwijl ze het paard genaamd lady een aai over haar snuit. Lady schudde haar hoofd en zette haar tanden in wat vers stro dat in haar net schoon gemaakte stal lag. Nog even maakte Maya de benen schoon waarna ze alle poets spullen opruimde. Ze pakte de poetskist en liep naar naar haar kluisje dat aan de voorkant van de stallen zat. Maya opende de deur van haar kluisje dat op een zweepje en cap na helemaal leeg was. Maya zette de poets kist in haar kluisje, sloot het en liep terug naar de stal van lady. "haai meisje." zei ze vriendelijk tegen lady. Lady schudde met haar hoofd en hinnike. Uit haar broek zak pakte wat paarde snoepjes en gaf ze aan lady en liep de stallen uit. Zacht begon Maya een liedje te neuriën. Langzaam liep ze richting de binnen bak om nog eens te kijken naar lucyo. Die afgelopen week nog kreupel was. Haar ogen vielen een jonge op die naar de dresuur les keek. Aan zijn houding te zien vond hij de les niet erg interessant. In haar bruine rij broek en simpe licht blauwe Polo shirt liep ze naar de jonge af. Naast hem ging ze ook naar de les kijken. De stem van de instructeur galmde door de bak heen. "teugels op maat Lea. Geef hem eens een tik!" zei de vrouw. Het meisje aan wie de boodschap bedoeld was hoorde de boodschap blijkbaar niet. Het paard waar ze op zat ging er in volle galop door de bak heen en liet sommige paarden schrikken. De meeste jonnen hun paarden in bedwang houden. Enkel een paard ging de bak samen met hat andere paard door. Vlak voor de bak rand stopte het paard. Het kind dat op het paard zat vloog over de nek van het paard op de grond en stond met een bruine rug weer op. Even veegde ze haar rug schoon en klom daarna weer in het zadel. Het paard dat als eerste SER van door ging was inmiddels al rustig geworden en alweer in de hoefslag gestuurd was. "Lea! Volgende keer geef je hem een klap!" zei de instukteur. "oké. Ga maar uit stappen." zei de instrukteur terwijl ze naar de bakrand liep en iets tegen iemand gebaarde. Een man kwam de bak in gelopen en nam een van de paarden uit de bak en liep richting de stallen. "ben je al lang hier?" vroeg Maya na een tijdje aan de jonge.

(niet zo lang als jou... Now...)

In de stal was wat gestommel en gepraat te horen, waarschijnlijk een meid die een paard opzadelde of poetste. Nog steeds keek hij naar de les want van zien kon je leren was hem altijd gezegd. En dat klopt ook zo heeft hij veel geleerd als hij naar race’s ging kijken of zelfs gewoon naar trainingen. Maar het blijft anders als voelen. Hij zou binnenkort er ook aan moeten geloven, hij had zich vandaag ingeschreven voor privelessen . Want beginners lessen zou hij niet gaan doen, daar reden alleen maar jonge kinderen. Die waarschijnlijk niet zo veel kleiner en lichter als hem zouden zijn. Een meisje met een bruine rijbroek en blauwe polo kwam naast hem naast staan. Vanachter zijn pilotenbril nam hij haar even in zich op , ze was groter als hem(?), maar dat was meestal wel. In gezelschap was hij meestal de kleinste en de lichtste. Niet dat het uitmaakte hij was er zelfs trots op. De instructeur riep wat naar een meisje die niet luisterde. Nu begon de actie pas, een paar paarden gingen er vandoor. Deze snelheid waren de meesten dus niet gewend. Maar al gouw verpakte ze zich zelf weer en kregen hun paarden weer rustig. Enkel een meisje vloog eraf voor hun neus. Het paard stopte voor hun neus en het meisje viel er van af. Tja dat heb je met zulke lange stijgbeugels, dan had je toch helemaal geen grip. Het paard brieste even , snel greep hij naar de teugels. Het ging meer uit automatisme dan bedacht. Op de renbaan werd er van je verwacht elk loslopend paard te pakken. Elk ontsnapte paard kon een gevaar voor mensen en zich zelf . Hij gaf de teugels aan het meisje die zich zelf had afgeklopt en evenlater klom ze er weer op. De les was afgelopen voor hun, in gedachte verzonken keek hij naar de uitstappende paarden. Hij miste de renpaarden echt. Hij wist niet eens wat hij de hele dag moest doen. Op de renbaan zag zijn dag er meestal zo uit: 5.45 opstaan en een meestal pas rond 9 uur klaar met alles. Hij werd uit zijn gedachte trokken door de vraag van het meisje. "ben je al lang hier?" vroeg ze aan hem. “ neey, pas 3 dagen. Jij zeker wel” zei hij. “Ik ben trouwens Joey” zei hij met een glimlachje. “ Moet jij zo rijden” vroeg hij erna.

- Sorry voor late reactie.. moest vandaag werken-

De ruiters in de bak deden wat de instructeur zei en gingen verspreid over de bak uit stappen. Een meid gebaarde naar de ruiter van het paard dat als eerst weg was Gegaloppeerd. Maya gaf een boze blik naar naar het meisje dat als eerste was weg gegaloppeerd. Met haar hoofd maakte ze een beweging dat ze beter kon op houden. Dat dé het meisje ook. de jonge zei dat hij hier nog maar drie dagen was. Hij stelde zich voor als Joey. "oké. Ik ben hier al een jaar ongeveer. Ik ben Maya trouwens" zei Maya vriendelijk. Joey vroeg of Maya nog moest rijden. Waarop Maya haar hoofd schudde. "nee, ik moet zometeen privé les geven." zei ze terwijl sommige ruiters op het midden van de bak was gaan staan. Rustig waren ze de beugels aan het op steken. "moet jij nog rijden vandaag? Of ontdek jij het hier eerst?" vroeg Maya terwijl ze naar de kapstokken ging die naast de kluisjes hingen. Ze pakte een rustig oranje bodywarmer en trok het aan. Ze liet de rits los hangen en liep terug naar Joey. Maya maakte de deur van de bak open. Terwijl ze de deur open hield liepen de ruiters de bak uit naar hun stallen. Maya liet de deur open staan en begon met een hark al het poep van de bak bij elkaar te vegen. "waarom ben je hier eigenlijk gekomen?" vroeg Maya nieuwsgierig." Maya liep naar de hoek van de bak en pakte een ander soort hark en een soort blik* ze liep naar het hoopje poep dat ongeveer in het midden van de bak lag. Rustig begon ze de poep in het blik te schuiven. rustig liep ze naar Joey toe en gooide de poep in een grote emmer die in de hoek van de bak stond. Maya zette de soort hark en blik in de hoek en ging aan de rand van de bak staan.

De meiden op de paarden lieten hun paarden uitstappen met lange teugels. De paarden schokte wat vooruit zonder echt te weten waar ze heen gingen. Dat was veel anders dan op een moe maar dansend paard te zitten om uit te stappen. Maar hij betwijfelde als z’n les nou echt bevredigend was want je was toch niet verder gekomen. Op de baan komt het er tenminste uit waar je al die tijd heb voor zitten te trainen. Maya zei dat ze privé les moest geven vandaag,terwijl ze keek naar de kinderen die nu al afgestapt waren. Was dat niet een beetje snel, verbaast keek hij erna. Tja, ze hadden dan ook niet veel gedaan natuurlijk. moet jij nog rijden vandaag? Of ontdek jij het hier eerst?" vroeg Maya aan hem. “Ik heb me vandaag pas ingeschreven voor privé lessen dus weet niet wanneer ik iets te horen krijg” zei hij. Joey ging aan de kant voor de meiden en hun paarden. Hij wist zeker dat de helft van de meiden van zulke penny meisjes waren. Die bang waren om een beetje hard te gaan. Joey keek hoe Maya de mest op schepte en beantwoorde haar vraag waarom hij hier was gekomen met de woorden “Gedwongen door me ouders”. Hij vroeg zich af in welke tak van de sport zei les geeft “Wat voor les geef je” vroeg hij. Misschien kreeg hij wel les van haar. Met zijn grijze ogen volgde hij Maya tot ze weer bij hem stond.

XD berichten leidden steeds korter startk zij we aan het spammen met een zin... Wist je dat spam gepureerd vlees is? )

Joey zei dat hij gedwongen was door zijn ouders om hier te komen. Waarop Maya kort begon te lachen. "de meesten komen hier voor hun plezier. Maar jij blijkbaar niet." zei Maya. "Wat voor les geef je?" vroeg Joey. Maya keek om naar Joey en antwoordde met: "ik geef dressuur en het meest springen." Maya draaide zich om en liet haar armen op de bak rand leunen. Het geluid van hoeven klonk bij de stallen. Een nieuwsgierig shetland hoof kwam tevoorschijn. Maya keek de shetland aan waarop de shetland zicht weer verstopte bij de stallen. Maya liep de bak uit en keek over haar schouder naar Joey. "als je zometeen les hebt zou ik maar beginnen met opzadelden. De zadel kamer weet je vast wel snel te vinden." zei Maya nog voordat ze naar de stallen liep. Een bruine Shetlander stond met zijn hoeven tegen een stal deur. Met zijn tanden probeerde hij de stal deur open te maken om met het paard dat er in stond nog meer te keten. Maya liep naar de Shetlander en greep een pluk van zijn manen. Zacht gaf ze er kleinen tukjes aan. De Shetlander volgde Maya en keek rustig om zich heen. Maya liep de stal van de lege stal in. De Shetlander liep zijn stal binnen en zette zijn tanden in wat stro. Maya liep de stal uit en sloot de staldeur achter haar dicht. Met rustige passen liep Maya terug naar de bak.

(haha, neey wist ik niet)

Maya moest lachen van zijn antwoord en zei "de meesten komen hier voor hun plezier. Maar jij blijkbaar niet." Waarop hij zei "Jup, gelukkig ben ik niet iedereen" met een glimlach. Eentje moest toch de aparte zijn. Maya gaf dus ook les in dit saaie springen was wel wat leuker, maar de basis moet je eerst leren. Lachend keek hij naar Maya die de shetlander ging vangen. Ja dat waren van die heerlijke eigenwijze beesjes. "als je zometeen les hebt zou ik maar beginnen met opzadelden. De zadel kamer weet je vast wel snel te vinden." zei Maya. Ja die wist hij wel te vinden, hij had vandaag zijn zadels en dekens erin gelegd. Zijn vader vond het namelijk toch wel zielig en had hem zijn eigen renpaard gebracht. "Uhhm ik weet niet als ik vanmiddag les heb, maar misschien is het beter om naar buiten te gaan, kan je aan me rijstijl wennen" zei hij. Hij wist ook zeker dat het geen goed plan was om met zijn paard in de bak te gaan. "Ik ga me paard dan maar opzadelen en jij kijkt maar" zei hij met een glimlach. Hij liep naar de zadel kamer en haalde er een race zadel met dekje uit, samen met zijn hoofdstel " Als ze niet met hem naar buiten ging zou hij zelf gaan want hij wilde even lekker rijden. Hij liep naar zijn paard waar op het naam bordje stond I want revence . "Heey, jonge" zei Joey en dat werd beantwoord met een bries. Hij was echt blij dat zijn pa toch nog een beetje aardig was. Hij deed de deken van IWR af en begon hem te poetsen en te bandageren. Het was nu tijd om op te zadelen maar eerst ging hij zich zelf even omkleden in de zadelkamer. Nadat hij omgekleed was zadelde hij IWR op en nam hem mee naar buiten. Omdat IWR 1.85 was en Joey maar 1.60 en de stijgbeugels kort waren stapte hij via een stoel op. Wie niet groot was moet slim zijn. Zijn knieën kwamen boven het zadel uit zoals het hoorde op een renpaard, rustig stapte hij op een ongeduldig paard rondjes. Hij was klaar om te gaan.
I Want Revence en Joey

Is echt zo)

Joey was verdwenen tussen de stallen. Het was toch nog maar zijn eerste dag. Kon hij beter eerst aan GP wennen. Inplaats van direct te beginnen met dressuur. Maya wist haar eerste dag nog. Als een stuiterbal stuiterde ze heel GP door. Wat wel handig was om een beeld van de omgeving te krijgen. Helaas zagen sommigen je wel aan als een lijp mens. veel trok Maya daar niet van aan. Veel liever zat ze op haar eigen paard. Heerlijk rondjes te galopperen in de binnen bak. Of wat gaan springen in de buitenbak. May bleef tegen de bakrand leunen totdat Joey er weer aan kwam.

Met een prachtig bruin zwart paard, dat een grotere schofthoogte had dan Joey's lengte kwam aan gestapt. Maya volgde Joey naar buiten. Buiten leunde ze tegen een van de vele hekken aan en keek naar Joey die met een stoel bij het paard opsteeg. "en wie is je vriend?" vroeg ze. het viel haar nu pas op dat het paard een ander zadel droeg dan de meeste zadels. Het zadel was vele malen kleiner dan een normaal zadel. "race jij?" vroeg Maya terwijl ze met één op getrokken wenkbrauw naar Joey. Die rustig een paar rondjes stapte. Misschien kon ze de les wel wat uit stellen. Een groot probleem was dan nou ook weer niet. Als joey dan echt aan race dé kon hij beter eerst aan het veelzijdige zadel wennen. Misschien kon een rit in het bos daar misschien mee helpen? Kon Maya lady direct ook nog berijden.

Joey was IWR aan het poetsen en had hem opgezadeld. Het was een tijd geleden dat hij dat zelf had gedaan, meestal had hij daar een groom voor. Voor het opzadelen had hij zich even omgekleed. Een spijkerrijbroek en een shirt met lange mouwen. Hij twijfelde als hij een lichtgewicht bodyprojector aan zou doen of niet. Hij heeft dat toch maar gedaan want IWR was vandaag nog niet getraind dus zou hij extra fris zijn.

Hij was opgestapt en stapte ongestoord rondjes met zijn korte beugels terwijl IWR ongeduldig dribbelde en actief op zijn bit kauwde. Maya vroeg hoe zijn paard heette. “Dit is I Want Revenge “ zei hij , terwijl hij op een dribbelend paard naar haar toe kwam stappen. Toen Maya haar wenkbrauw op tilde terwijl ze vroeg of hij aan race deed. “Jup, problemen mee” vroeg hij met een kleine grens. “Ga je je paard nog opzadelen”vroeg hij, terwijl in de buurt van Maya stil stond. I Want Revenge had genoeg van het stilstaan en dribbelde wat voor hij steigerde. Joey keek even verrast maar verzat zich zelf weer en zat de steiger uit. Boos schopte hij zijn paard weer in de maag. “ Gedraag je jonge” zei hij half streng en grijnzend gelijk . Hij zette zijn paard weer in stap met losse teugels terwijl IWR steeds op en neer danste. “En schiet een beetje op “ zei hij lachend. “Meneer hier heeft niet veel geduld”. Met een glimlacht “Oja en mijn cap licht nog bij IWR’s stal, Zou je die mee willen nemen” zei hij. Hij zat dus zonder cap op IWR.

- inspiloos -

"Dit is I Want Revenge" zei Joey. Joey stapte naar Maya toe. "Jup, problemen mee." gaf Joey als antwoord op Maya's laatste vraag. "nee. Ik vind het juist leuk. Om te kijken dan. Zelf zijden vind ik wat. Je weet wel." ontkende Maya. Joey vroeg of Maya haar paard nog ging opzadelen. "ja. Ja, ik zal lady meteen opzadeln." maya liep de binnenbak in en keek over haar schouder nog naar Joey die vroeg of Maya zijn cap kon pakken. Sommige mensen zouden hem er direct op afsnauwen. Het kon iedereen wel eens gebeuren. Laatst gebeurde dat Maya ook nog. Gelukkig merkte ze dat voordat iemand het zag en ging draven. Uit de zadelkamer pakte Jaya lady's zadel een hoofdstel. Met het zadel over haar armen en het hoofdstel liep ze naar d stal van lady toe. "hallo meisje. Ik weet dat ik je zonet was vergeten in de wei te zetten. Maar ik zal het goed maken met een buiten rit." lady hinnikte naar Maya. Maya lechde het zadel en hoofdstel neer. Ze opende de deur van de stal. Snel haalde ze nog even een borstel over lady's vacht waarna ze lady begon optezadelen.

Met de teugels in haar hand liep Maya naar de binnen bak. In haar hand een zweepje en Joey's cap. Haar eigen cap had ze al op. "was dit snel genoeg voor euhh... I Want Revenge." Maya zette lady in het midden van de bak. Nog even singelde Maya lady nog even aan waarna ze opstapte. Lady luisterd naar Maya en begon rustig te stappen. "zullen we in de bak blijven of een bosrit maken?" vroeg Maya terwijl ze naar Joey keek.

-beter-

Iets in de toon van Maya deed hem er toe zetten dat hij haar niet helemaal geloofde. Maar dat was hij wel gewend. De meesten mensen vonden dat paardenrace maar moet worden afgeschaft, er gebeuren te veel ongelukken en er vallen te veel dode renpaarden. Maar ja, het was zijn lust en leven zonder zou hij niet meer kunnen. En het was zijn keuze dat hij zonder cap op IWR zat. Hij wist dat het niet zo verstandig was maar het was maar instappen en wist ook dat veel mensen er commentaar op zouden hebben, maar het was zijn keus. Met korte steigbeugels en lange teugels liet hij zijn donkerbruine paard rondjes stappen. Vrolijk stapte I want revenge rond met oortjes naar voren, meneer had energie vandaag.

Eerst merkte Joey niet dat Maya al terug was, maar IWR merkte snel genoeg dat er een ander paard bij hem was en begon te hinniken. Rustig stapte Joey naar Maya toe en nam zijn cap over. De teugels wikkelde hij even om zijn knie zodat er nog druk op stond. Zijn ogen gleden over een merrie, "mooie meid heb je daar" zei hij. De woorden van maya over I want revenge deed hem lachen en zei "Voor hem is niks snel genoeg, maar hij moet gewoon leren om geduld te hebben". Dat was ook waar, menig grooms werden af en toe afgesnauwd door IWR omdat zijn eten te laat was of iets in die richting. Maar het karakter maakt niet uit, het gaat om de prestatie. "zullen we in de bak blijven of een bosrit maken?" vroeg Maya. Buiten vond Joey een veel leuker idee. "Als k mag kiezen gaan we naar buiten" zei hij, hij draaide zijn paard om en liep op de bakdeur af. IWR dribbelde vrolijk en schuddend met zijn hoofd.

(sorry voor vreselijk late post =C )


joey gaf lady een compliment over haar uiterlijk waarop de oortjes van lady vooruit schoten. maya gaf lady een klopje in haar nek. maya stuurde lady in een volte die ze uitvoerde in uitgestrekte stap. "Voor hem is niks snel genoeg, maar hij moet gewoon leren om geduld te hebben". maya keek even op van wat joey net gezegd had waarna je even moest lachen. nadat ze uit gelachen was, zat lady al weer normaal stappend op de hoefslag. "zullen we in de bak blijven of een bosrit maken?" vroeg maya. joey hoefde daar niet snel over na te denken. IWR ook niet. samen dribbelde ze naar de rand van de buik om er uit te stappen. maya volgde joey in een kort drafje. de bak deur stond nog open, lady liep er vrolijk doorheen. rustig stapte lady naar de rand van de manege om vervolgens naar het bos te gaan. het een groot bruin hek bleef maya even op joey wachten. die er vast snel aan kwam. lady ging met haar neus over de grond om wat eetbaars op de zand bodem te vinden. zacht scheen de zon op heel gp. het was heerlijk weer voor een buitenrit. de heletijd had maya een glimlach op haar gezicht. helaas verdween die nu. binnenkort zou lady helaas weg moeten. gelukkig niet ver. haar zusje zou haar krijgen. eigenlijk wilde maya het liever niet. om geen enkele reden moest lady weg. er was niks mis met haar en niks mis met maya. haar ouders vonden het gewoon een goed idee om ook aan andere paarden te wennen. maar dat dee ze al! dat doet ze elke week al. maar nee. haar ouders vonden dat geen goede smoes. maya liet een korte snik horen waarna ze nog even achterom keek of joey er al aanwas gekomen.


(flut)

Gelukkig gingen ze naar buiten , in een bak rijden was niks voor Joey en IWR. IWR snoof vrolijk toen hij door had dat ze naar buiten gingen. Joey trainde hem namelijk ook wel eens buiten, maar het is al een tijdje geleden geweest. Ook verwachte hij wel dat IWR druk zou gaan doen, hij had namelijk zijn dagelijkse trainingsrondje nog niet gehad. Joey zelf vond het ook leuk dat ze naar buiten gingen, hij liet zijn blik even afdwalen langs het pad wat reden, hij keek op toen hij een snik hoorde. Hij hoefde zijn benen maar aan te leggen en IWR draafde met opgeheven hoofd naar Maya toe, Joey had meer moeiten hem in te houden toen ze bij Maya aan waren gekomen. "Maya"? vroeg hij terwijl hij haar vragend aan keek. Wat zou er aan de hand zijn. Toch ging hij haar niet veder lastig vallen, het kon ook prive zijn en hij kon haar nog amper.

Na wat te gedraafd hebben kwamen ze bij een breed pad aan een perfect pad om te race. Hij keek maya vragend aan en zei "zullen we" vroeg hij. Hij wachtte op antwoord en samen stoven ze weg. Ze lieten een stofwolk achter en Joey stond in zijn steigbeugels en deed zijn best om IWR in te houden en naast Maya en lady te houden. "Wie het eerst bij de berg is". Een eindje veder op lag een zandheuvel zo ongeveer 500 meter was het maar. Ze waren nu al in een rustige rengalop en Joey zei "een laatste tip: verlichte zit" zei hij. Waarna hij zijn teugels iets liet vieren en "Go" riep. Met krachtige galops passen sprong IWR naar voren en met een luid gesnuif van plezier. Joey bleef moeiteloos boven IWR staan en liet hem veruimen, toch hield hij hem in tot de laatste 100 meter. Hij keek even achterom en zag Lady aankomen. Meteen klakte hij met zijn tong en legde zijn benen nog meer aan, een zweep had hij niet nodig om IWR te laten "vliegen". Zonder tijdklok wist hij zeker dat hij boven de 40 km/h had gezeten. Hij voelde de adrenaline van hem en het paard. Een heerlijk gevoel en een heerlijk geluid van het ritmisch op de grond stampende benen en het geadem van het paard er tussen. Op zulke momenten voelde hij zich echt vrij en leek het net alsof hij vloog. Toen hij bij de zandheuvel in de buurt kwam ging hij veder naar achtere staan en stak zijn benen naar voren, tegelijken tijd "trok" hij aan de teugels en liet ze weer vieren. Toen IWR eindelijk stilstond dribbelde die nog op zijn plek. Hij grijnsde met een big smile naar Maya, die even later aankwam.

"Maya?" zei een stem naast haar. Maya naast zich. Joey keek haar met een verbaasd gezicht aan. Maya glimlachte naar Joey als teken dat er niks aan de hand was. Maya gaf lady een een klein schopje waarna ze in een iets snelle draf dan ze gewend was naast IWR draven. In de verte zag Maya de bomen van het bos. Lady draafde vrolijk door. Met een grote glimlach zat maya op lady. Af en toe keek ze naar Joey. Die er ook plezier in had.

"zullen we." vroeg Joey. Maya had al een idee wat hij zou willen. "oké." zei Maya. Lady ging in een rustige galop. Joey moest IWR wellicht inhouden om naast lady te blijven. Joey stond al in zijn beugels terwijl Maya nog rustig in haar zadel zat. "Wie het eerst bij de berg is." zei Joey na even gegaloppeerd te hebben. Maya keek vooruit een zand heuvel lag ongeveer 500 meter voor hun. Joey gaf nog een tip: verlichte zit. Maya knikte, met toeval riepen Maya en Joey tegelijk "go." Joey ging er vandoor met een enorme stofwolk achter zich aan. Maya gaf lady nog een schopje. Ook zij ging er vandoor. Maya ging ook op haar beugels staan en keek met een strakke en toch blij gezicht naar de berg voor haar. Ze wist wel dat ze ging verliezen. Ze zou lady niet in een rustige galop achter IWR aan gaan. De afstond tussel lady en IWR werd steeds groter. "lady, laats eens zien wat wij meiden kunnen." lady snoof even. Even bokte lady. Waarna ze met grotre galopssprongen over het zand pad reed. Maya Voelde de kick door haar hele lichaam gaan. "dit moest ik veel eerder doen." zei Maya met een grote lach in haar stem. Joey was al bij de heuvel aan gekomen en het duurde niet lang voor lady er ook was. Grijnzend keek joey Maya aan. Lady ging rustiger galopperen. "nu weet ik zeker dat jij kan racen." zei Maya. Lady ging bij de heuvel naar stap. Maya gaf lady een paar klopje in haar nek. Lady zocht wat grassprietjes om aan te knabbelen.
(flutje)

sorry sorry en nog eens sorry voor de schandalig late reactie.

Joey en IWR hadden over de vlakte "Gevlogen" en hij had er van genoten. Net zoals Maya zo te zien. Hij grijnstte en keek naar haar blije gezicht. Zag hij nou een spoor van buitenadem bij haar, tja hij was het gewend om zo hard te gaan, andere misschien niet. En dan zeggen ze paardrijden is geen sport, nou race is echt een sport. Lady was al gauw afgeleid door een paar grasprietjes, maar IWR was niet zo, die dribbelde nog steeds opgewonden rond alsof het hem helemaal geen energie koste. Hij was ook meer gewend zwaardere baan, langere afstand hogere snelheid, maar dit was maar een eenvoudige training, daarbij moest je niet te overdrijven. Snel werken zou wel weer komen als hij de paden beter kon. "En? "vroeg hij met een grijns.En gaf IWR een schop in zijn buik omdat hij heel vervelend aan het draaien was.

yaaaaay 1300 punten

Lady zag wat anders dan gras voor haar neus en begon er nieuwsgierig aan te snuffelen. maya stok het hoofd van lady op en keek nog eens naar joey. dit keer met een grijns. ''joey?'' zei maya. ze was wel nieuwsgierig geworden naar wat joey allemaal dé. ''wat is het ergste dat jou ooit is overkomen op de race baan?'' vroeg ze. zelf had ze niet zo veel mee gemaakt. alleen is ze een keer van lady afgevallen, tijdens een wedstrijd. zonder reden begon lady opeens hoog te steigeren. in volle galop ging ze er daarna vandoor. niet luisterend naar de remmetjes van maya. vlak voor het einde van de bak stopte ze. zoals zo'n western paard ook wel doet. maya schoof naar voren over haar nek en landde met haar hoofd op de grond. als ze nog niet zo hoog was met lady was het niet zo erg. jammer genoeg wa dat wel zo. een week later. nadat ze hersteld was, kreeg ze heer hoedje te zien. het zag er nog wel normaal uit. alleen een klein deukje. dat zou vast niks vergeleken zijn met joey. ze zag wel eens op internet de ergste dingen. een man die nog maar met 1 voet in zijn beugel zit, en nog mee word gescheurd door het paard. maya zou er niet aan moeten denken. zo eng zou ze het vinden.


(ik moest er maar iets van maken.........)(mijn inspi wat trouwens ook op...)

Even liet Joey een opgeluchte zucht horen toen IWR eindelijk het gras interessanter vond dan het draaien en gek doen. Nu hoefde hij alleen zo nu en dan IWR's hoofd omhoog te trekken. Bij maya en lady was het precies het zelfde. Maya vroeg aan hem wat het ergste was dat hem ooit over komen had. "Uhhm even denken ik heb zoveel brokken gemaakt" zei Joey terwijl hij moest na denken. Hij had veel blessures en brokken gemaakt. Veel materiaal is kapot gegaan , maar bang om er terug opgegaan was hij nooit. Hij dacht na en had eindelijk het antwoord gevonden. "Bij de kentucky Oaks, een belangrijke race voor jonge paarden oftewel fillies, wat er gebeurd was weet ik niet eens meer, maar er is me verteld dat ik koploper was, en toen viel me paard, waarvan ik de naam niet meer weet, zijn achterhand klapte in en zo vielen we beide, zij boven op mijn benen ik had een harde klap tegen de grond gemaakt met me rug en hoofd dus zou zoizo niet weg komen ma nu zeker niet. Toen kwam de achterhoede nog over ons heen gegalopeerd waar ook 2 paarden over ons vielen. Gebroken benen, een rugwervel gebroken verbrijzelde schouderblad en 2 weken coma. Waarvan ik nog een litteken op me schouder heb. Er zou 60 % kans zijn dat ik nooit meer kon lopen of paardrijden. Maar ik leef nog" zei hij, alles met een kleine glimlach op zijn hoofd. Hij heeft er lang voor moeten vechten om weer te rijden maar hij mag weer. "Trouwens paard had achterbenen gebroken omdat ze verkeerd neerzette, en dus terplekken afgemaakt". zei hij erna iets serieuser bij. Maar was wel blij voor het paard dat ie afgemaakt werd anders had ie alleen maar blijven leiden. "Maar het is altijd een risico om met de Kentucky Oaks mee te doen, jonge paarden dus vrij on ervaren " zei hij erna" Hoewel dit jaar staat die voormij op de agenda. Alleen welk paard weet ik nog niet". Joey vond wel dat ie genoeg had gesproken, en vroeg "En jij ? wat heb jij allemaal mee gemaakt"" Onder het praten hadden de paarden hun kop bij de grond gestoken en waren gaan eten Joey liet IWR maar.

"Uhhm even denken ik heb zoveel brokken gemaakt" zei Joey. Na zijn hele verhaal was Maya totaal afwezig. Ze zag het helemaal voor zich. Joey op een Isabel kleurig paard. Omdat ze die zo mooi vond. Voor op lag hij. Het was een prachtig gezicht. Totdat het paard waar Joey op ree viel. Iedereen die op dat paard gewed had schreeuwde. Anders dan ze eerst deden. Daar ging hun geld. Nog 2 andere paarden galoppeerde over Joey heen. Opgerold lag Joey op de baan. Twee mannen kwamen naar Joey gerend en namen hem mee naar een ambulace. Het beeld veranderde. Wit werd het. Met het isabel kleurige paard dar daar lag. Een luide knal was te horen. Het paard verdween en alles bleef wit. door de stem van Joey werd ze uit haar gedachtes gehaald. "ik?" zei Maya rustig. "wat ik heb mee gemaakt is niks vergeleken bij jou. "tijdens een dressuur wedstrijd met lady." zei Maya. Met een glimlach keek ze naar lady die er wat ontspannen bij stond. "we waren super die dag. Alles ging goed. Totdat lady ergens van schrok. Ik wist niet waarvan. Uit angst begon lady te steigeren. Daarna ging ze er in volle galop van door. Vlak voor het einde van de ring stopte ze. Omdat ik al erg hoog met haar reed droeg ik geen cap. Alleen een dressuur hoed. Ik landde op mijn hoofd en was er een dag uit." zei Maya terwijl ze de hele tijd naar lady keek. "dat was niks vergeleken met jou." zei Maya nogmaals. Lady begon wat met haar voet te schrapen. Maya liet lady omdraaien richting een pad dat naar het strand leidde. "kom je mee? Dan kunnen we verder praten terwijl de paarden ook wat beweging krijgen." zei Maya. Ze spoorde lady aan. Rustig liep ze over het pad heen. Maya keek achterom naar Joey. Maya hoorde zacht zee voor zich. Ze sloot haar ogen. Het was lang geleden dat ze naar het strand was gegaan. Maya boog voorover naar het hoofd van lady. "lady? Wat vind jij eigenlijk van hem?" vroeg ze met een brede glimlach aan lady. Lady hinnikte even zacht. Maya gaf lady een paar klopjes in haar nek en keek nogeens naar Joey.

Terwijl Joey vertelde wat voor brokken hij had gemaakt, trok hij een stuk mouw naar beneden via zijn hals zodat een deel van zijn schouder zichtbaar was en dus ook een deel van een groot litteken. Wat een aandenken was aan die race, ze hadden zijn schouder helemaal open moeten leggen om het verbrijzelde deel nog mooi proberen te maken. Als het heel koud is had hij er soms nog last van. Maya zei dat wat zij mee had gemaakt niks vergeleken hem was. "Dat is voor iedereen verschillend, ik ben nou eenmaal meer gewend" zei hij met een klein glimlachje. Hij luisterde aandachtig en dacht bij zich zelf 1 dag out zijn is ook niet niks van zo iets. Dat zei hij dan ook : 1 dag out ?? dat is niet niks”. Hoewel hij wel vaker een paar dagen out was geweest, was het toch niet gezond en zomaar normaal. Joey liet IWR met losse teugels achter maya met lady aan stappen, hoewel hij af en toe meer dribbelde dan stapte. Even zette hij IWR stil om een vlieg weg te slaan, na even protest stond hij dus stil. Toen hij weer wou aan stappen kwam IWR een beetje omhoog, Joey grijnsde en strafte het zeker niet af. Even zette hij een draf in om weer bij Maya te komen. "verder nooit brokken gemaakt" ? vroeg hij met een smile.

Joey kwam aan gedribbeld met IWR die er wat ongeduldig uitzag. "volgens mij vond IWR dat stukje race door het bos teweinig." zei Maya met een glimlach. Lady leek het ook te horen en begon direct sneller te stappen. "en volgens mij lady ook." Joey kwam naast Maya rijden en keek haar met een glimlach aan. "verder nooit brokken gemaakt?" vroeg hij. Maya dacht even na maar schudde haar hoofd daarna. "nee verder niet. Bijna wel. Het was bij de stallen van mijn oom. Die ik later erf. Het was toen ik zes was, tijdens een wedstrijd daar sloeg een van de paarden die aan het rijden was op hol. De hengst rende naar de rand van de bak en probeerde er overheen te springen, wat mislukte. Het paard landde met zijn rug op de grond. Net niet op mij." zei Maya. Ze keek tussen d bomen door waar een glimp van een rood gebouw te zien was. "daar, achter die bomen is het." zei ze terwijl ze richting de stallen wees. Lady begon al wat rustiger te lopen en ontspande zich. Maya liet lady al wat actiever lopen. Maya keek Joey aan met haar twinkelende ogen aan waar een plan in verborgen zat. Lady wist ongeveer al wat ze moest doen. Ze voelde een schopje in haar buik en schoot er in een snelle draf vandoor. Weer voelde ze een schopje in haar buik en sprong in galop. "wie als eerste bij de duinen is!" schreeuwde Maya over haar schouder tegen Joey die nog aan het stappen was. Lady galoppeerde antosiast verder de Duijn lagen nog ver. Misschien was er een kleine kans dat Maya eerder aan zou komen dan Joey. Een kleine kans was dat, Maar toch ging Maya er helemaal voor.

Joey grijnsde met de woorden van Maya, en hij had daar eigenlijk ook niet genoeg aan. Het liefst zou hij de hele middag willen race, zijn eigenpaarden trainen. Maar er was misschien een kleine kans dat zijn vader een huisje met een paar stallen en een baan zou kopen voor hem hier in de buurt, zodat hij zelf ook wat kon trainen. "En hij is niet de enigste" grinnikte hij toen Lady meteen sneller ging stappen. Aandachtig luisterde hij naar het bijna ongeluk van haar. "En het paard, rug gebroken?" vroeg hij toen ze was uit gepraat, zijn gezicht stond vragend en ernstig. Hoewel er vaak ongelukken op de baan gebeurde en hij er niet veel naar omkeek omdat het gewoon was vond hij het toch zonde, zeker als het een goed paard was. Daarom hechtte hij zich ook zo min mogelijk aan het paard, want 1 verkeerde stap en hij kon afgemaakt worden. Dat was wel anders bij IWR, dat was het eerste paard dat hij als jaarling zelf heeft klaar gestroomd. Joey keek haar ongeloofwaardig aan toen ze het gebouw aanwees, het was niet niks om z'n gebouw te erven. Hij kreeg dan ook wel veel van zijn ouders, en de meeste dachten dat hij het nooit terug hoefde te betalen of wat anders dan ook, dat hoefde hij ook niet hij moest iets veel moeilijker doen, de naam van zijn Familie hoog te houden door race's te winnen. Maar dat is moeilijk als beginnende jockey want je moet winnen om goede paarden te krijgen, maar om te winnen moet je goede paarden krijgen. Gelukkig gaat het bij hem nou al aardig goed en komt hij in de positieve cirkel. Bij een paar woorden schoot Maya en lady ervandoor. Joey grijnsde hoofdschuddend en wachtte tot ze een beetje voorsprong hadden, hij zou het toch makkelijk halen, alleen het wachten was moeilijker want IWR wou er als een gek aan. Een klak met zijn tong was dus al genoeg om hem naar voren te laten schieten. Joey had geen zin in zijn hengst in te houden en even later vloog hij dus langs Maya, Joey zwaaide even om haar te pesten en klakte nog eens met de tong om IWR een versnelling sneller te laten gaan. Zelf voldaan keek hij hoe maya iets later aan kwam galopperen, "leuk geprobeerd, maar ons versla je niet" lachte hij.

[sorry voor late, maar ik ga hem actief laten houden elke dag posten behalve volgende week, dan ben ik 1 week weg]

(dan krijg jij je zin ga ik hier wel onzin posten =3 Honden hebben een schonere tong dan mensen!

en dan nu mijn post D=
(jij toevallig op aw zitten?)

Maya keek over haar schouder naar joey die al aardig dichtbij was. maya paarde lady nogeens aan wat geen nut had. Joey galopeerde lang en zwaaide plagerig naar haar. maya begon te lachen en keek Joey na toen hij bij de duinen was. ''het blijf leuk om het te proberen.'' zei maya met een glimlach op haar gezicht toen ze bij de duinen aankwam. Op de een of andere manier kon maya de glimlach niet van haar gezicht afhalen.Hoe hard ze het ook probeerde telkens kwam hij terug. Maya liet lady rustig stappen over het duinpad richting het strand. Lady zag er niet echt moe uit maar leek geen zin meer te hebben in een galop. Maya keek richting de grond van haar oom en bedacht hoe prachtig het zou zijn als zij die had. evenementen zouden er gehouden worden. paarden zouden er volop staan. mensen zaten te popelen om er te rijden. maar of dat nou echt kon was maar de vraag. nog nooit had ze iets geerft. al helemaal niet iets waar ze de baas van zou zijn. maar van één ding was ze zeker. ze zou er iets van maken. hoe lang het ook zou duren. maya liep het pad op richting de stallen van haar oom en stopte even bij de ingang om te kijken of joey er ook aankwam. direct werd ze door haar oom begroet. ''maya! wat ben je al weer gegroeid! ik hoop dat je goed voor paradiso zal zorgen?'' zei hij enthousiast. maya knikte met een glimlach. ''tuurlijk zal ik er iets goeds van maken.'' zei ze met een glimlach. maya stapte van liedy af en liep met haar aan de hand richting de stallen. waar kan je nou beter les geven dan op grond die je erft?

woes! mijn onzin =3 en inspilooshijd (is dat een woord?)

Stilletjes volgde Joey maya, hij was even in gedachten verzonken. Ze wou later een stal, dat was niks voor hem dacht hij. Dan zou hij nooit genoeg tijd hebben om alle paarden te trainen en zich zelf. Hij had het nu al druk met zijn 5 paarden. Hij klakte even met zijn tong en IWR kwam naast Lady gestapt. “Waar gaan we naar toe” vroeg hij nieuwsgierig en opgewekt. Hij was altijd wel in voor iets nieuws. Veel had hij niet te hoeven vragen want ze reden een erf op, waarschijnlijk dat van Parasido de stal die ze zou erven. IWR rook de merries al en ging omhoog, rustig bleef Joey zitten en bestrafte hem niet, deze pit hebben ze namelijk de laatste 100 meter nodig. Hij suste IWR even stil toen hij begon te hinniken. Het geschraap van de hoeve negeerde hij en rustig luisterde hij naar Maya en haar oom. Hij liet IWR achter Maya aanstappen. Hij was bang dat hij haar planetje wist. “Je wilt toch niet… dat ik hier me eerste les krijg”. Hij zuchtte dit zou saai worden, moeilijk maakte hem niet uit maar saai wel.

-een kortje dan-

Maya zadelde lady af en liep naar een lege stal . Maya lechde haar zadel en hoofdstel naast de stal en keek richting Joey. Je wilt toch niet… dat ik hier me eerste les krijg”. Zei hij zuchtend. Maya begon te grijnzen en knikte. "problemen mee? Maar waarom vind je dressuur zo saai?" vroeg Maya terwijl ze naar Joey liep. "heb je het ooit gedaan of er alleen maar naar gekeken?" Maya keek even om haar heen of er nog ergens een bak vrij was. Helaas, in de twee bakken die naast haar stonden waren al in gebruik door een groepje mensen. "zet jij IWR naast lady neer dan kijk ik of er nog een bak vrij was. Maya liep langs de stallen naar de rijbakken die mischien nog vrij waren. alleen de springweide was nog leeg. In de andere bakken werden les gegeven of werd vrij gereden. Maya liep terug naar de stallen en hoopte dat niemand anders in de springweide zou gaan. Maya liep de zadel kamer in en pakte een bruin zadel met rood dekje en een zwart hoofdstel. Met het hoofdstel over haar schouder en het zadel op haar armen liep Maya naar de stal van een schimmel kleurige merrie. "hallo abby." zei Maya vrolijk. Maya opende de staldeur, haalde snel een borstel overgaar heen en zadelde haar op. Met de teugels van abby in haar handen liep Maya naar joey toe. "kom je? Als je dan toch niks aan dressuur vind nemen we alleen de  basis door en beginnen dan met het springen." zei Maya. "oja. Dit is abby. Jij neemt je eerste les op haar." Maya gaf de teugels aan Joey en liep Naarden spring weide toe en opende de deur zodat Joey er in kon stappen.

Snel en behendig zadelde Joey zijn paard af. Het lichtgewicht zadel legde hij voor de stal. De grijns van maya zei al genoeg, en haar woorden erbij bevestigde alleen maar haar grijns. "Het ziet er zo saai uit, geen snelheid of risico of wat dan ook" zei hij zuchtend. Dat was wat hij zag en wat hij er over dacht. " Zie ik eruit alsof ik het ooit heb gedaan?"reageerde hij op haar vraag, met een lichte grijns. Nee hij had nog nooit zo gereden, alsof hij zou iets vrijwillig zou gaan doen. Rustig volgde Joey maya langs de dressuur bakken, opgelucht dat de dressuurbakken bezet waren, nu kon hij er toch nog onderuit komen. Maar helaas ze pakte toch een zadel en een hoofdstel wat was ze van plan? Hij liep mee naar een schimmelmerrie genaamd Abby. Afwezig aaide Joey Abby terwijl hij keek naar Maya, ze was eigenlijk best knap. En hij genoot ervan hoe ze met paarden om ging. Dat springen klonk beter in zijn oren "dat klinkt al wat beter" knikte hij. Weer volgde Joey Maya, het voelde net als een hondje die zijn bazin altijd volgde maar ja. Moeilijk keek Joey naar Abby het paard dat voor hem stond, oke de stijgbeugels waren langer dus misschien kon hij er wel op. Hij probeerde het dus, en hij had beginners geluk. Hij kwam er meteen op. Het zat wel raar en voelde ongewennig. Hij nam de teugels aan en klakte met zijn tong. Gelukkig luisterde Abby naar het geklak. Renpaarden konden namelijk geen beenhulpen, dus stemhulpen waren beter.